Logowanie
Wywiad z panią Danutą Trojanowicz dotyczący Jej życia w Libuszy, pracy zawodowej i działań związanych z budową nowego budynku Szkoły Podstawowej oraz nadania szkole imienia libuszanina Aleksandra Kosiby.
Danuta Trojanowicz (z domu Fik)
Urodzona 27 lutego 1939 roku w Libuszy. Po ukończeniu siódmej klasy Szkoły Podstawowej w Libuszy uczęszczała do Liceum Pedagogicznego w Gorlicach. W 1960 roku podjęła pracę nauczycielki klas 1–3 w Szkole Podstawowej w Libuszy. Pracując, w 1963 roku rozpoczęła naukę w Studium Nauczycielskim w Przemyślu na kierunku nauczanie początkowe, a w 1983 roku studia wyższe o tym samym profilu. W latach 70. XX wieku była równocześnie nauczycielem oraz metodykiem w Ośrodku Metodycznym przy Inspektoracie w Gorlicach w Wydziale Oświaty. W 1972 roku została dyrektorem Szkoły Podstawowej w Libuszy. Funkcje tę sprawowała do 1991 roku. Jej największym osiągnięciem zawodowym było oddanie do użytku w roku szkolnym 1986/1987 nowo wybudowanego budynku Szkoły Podstawowej w Libuszy.
Wywiad z panią Danutą Trojanowicz przeprowadzony 5 grudnia 2018 roku przez Ewelinę Skrzypiec (pracownika Biblioteki Biecz) w Libuszy.
Zapraszamy do odsłuchania wywiadu oraz obejrzenia fotografii ze zbiorów Danuty Trojanowicz na stronę Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Stanisława Gabryela w Gorlicach – twórcy projektu Świadkowie Lokalnej Historii:
http://www.mbpgorlice.info/new/art,1426,zywa-historia-gorlic-wywiad-z-pania-danuta-trojanowicz
Spis treści:
00:00:15 — „Urodziłam się w Libuszy. To jest miejsce mojego dzieciństwa, dorosłego życia i mojej pracy”
00:01:00 — opis apteki niemieckiej zorganizowanej podczas okupacji w jej domu rodzinnym
00:01:10 — „Dostałam od Niemca pomarańczę i to chyba dlatego tak mi się utrwaliło”
00:02:55 — „Drogą chodzili policjanci w mundurach, żandarmeria — te blachy takie mieli. Po dwóch chodzili. Strach był”
00:03:35 — „Były dwa czołgi. Jeden koło Ogniwa, drugi na górce. Były strzały. Myśmy siedzieli w piwnicy, w ziemiance razem z sąsiadami”
00:04:30 — Rosjanie w Libuszy
00:05:45 — „To był 45 rok. To już byłam większym dzieckiem”
00:06:20 — „Mój ojciec był wiertaczem. W czasie wojny pracował i po wojnie też. To było Kopalnictwo Naftowe w Gorlicach. Pracował na Foluszu. Potem w Przedsiębiorstwie Poszukiwań Ropy i Gazu w Warszawie. Wtedy jeździł po całej Polsce”
00:08:05 — otwarcie szkoły podstawowej (znajdującej się w budynku pożydowskim koło Ogniwa) z klasami 1–4; nauczycielki: pani Gawęda i pani Kleinowa
00:09:00 — „Mnie uczyła pani Gawędowa, później Tomasik, która wyszła za kierownika szkoły”
00:09:30 — „Była w tej sali szafa, a w niej jeden egzemplarz W pustyni i w puszczy. Tego nie zapomnę, bo strasznie chciałam go przeczytać. Aż mamę prosiłam, żeby poszła do pani, żebym dostała tę książkę wcześniej”
00:09:45 — opis klasy: tablica, kreda, miednica, woda w dzbanku
00:10:15 — „Tę szkołę zlikwidowali i wszystkie dzieci przeszły do szkoły koło kościoła (budynek Szkoły Ludowej im. ks. Korneliusza Radomskiego). To już była taka szkoła z prawdziwego zdarzenia, jak na te ówczesne czasy. W szkole były cztery klasy, nauka na dwie zmiany, uczniów dużo”; podane nazwiska nauczycieli
00:11:36 — wynajęcie dodatkowego budynku dla szkoły
00:12:25 — nauka Danuty Trojanowicz w Liceum Pedagogicznym w Gorlicach; dyrektorem pani Misiołek, wychowawczynią pani Orłowska; podane nazwiska nauczycieli poszczególnych przedmiotów
00:13:12 — podjęcie pracy jako nauczyciel w Libuszy w 1963 roku; kontynuacja nauki w Studium Nauczycielskim w Przemyślu; w 1983 roku rozpoczęcie studiów wyższych w Rzeszowie
00:14:04 —objęcie w 1970 roku stanowiska metodyka w Ośrodku Metodycznym przy Inspektoracie w Gorlicach; w 1972 roku objęcie stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej w Libuszy (przy równoczesnym wykonywaniu zawodu nauczycielki)
00:14:45 — wspomnienie pana Bystrowicza — dyrektora Szkoły Podstawowej w Libuszy; duża fluktuacja kadry nauczycielskiej
00:15:32 — dobudówka (na fundamentach przedwojennych ) do starej szkoły
00:16:16 — okoliczności podjęcia decyzji o budowie nowej szkoły i otrzymanie zezwolenia na kapitalny remont, wyburzenie budynku do fundamentów, zorganizowanie nauki na trzy zmiany
00:17:13 — opis prac budowlanych oraz pomocy rodziców; prace trwały przez dwa lata, w trzecim roku były prowadzone roboty wykończeniowe
00:18:45 — otwarcie nowej szkoły pod koniec lat 80. XX wieku
00:19:03 — Mirosław Wędrychowicz — nauczyciel i dyrektor Szkoły Podstawowej w Libuszy; decyzja o budowie hali sportowej
00:19:43 — nazwiska nauczycieli Szkoły Podstawowej w Libuszy
00:21:14 — „Najpierw była szafa i kilkadziesiąt książek. Podczas budowy szkoły biblioteka mieściła się w barakowozie” — historia biblioteki szkolnej
00:22:06 — wspomnienie przedwojennej biblioteki braci Nobli; kolejne lokalizacje
00:23:27 — 8 listopada 1986 roku — nadanie szkole imienia Aleksandra Kosiby — znanego polarnika (spotkanie z jego żoną, bratem oraz współpracownikami ze szkół wyższych)
00:25:29 — „Moim największym osiągnięciem jest wybudowanie szkoły i to, że wszyscy uczniowie kończyli szkołę i szli dalej się uczyć, część skończyła studia”
